Afvalligheid "ar-Ridda":
De categorieën ervan en de oordelen die eruit voortvloeien
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
Alle lof aan Allah, moge de zegeningen en de vrede van Allah over onze Profeet Mohammed (salla Allahoe ‘alayhi wa salam), zijn familie, zijn metgezellen en degene die zijn leiding volgen, zijn.
Na het houden van Allah, de Allerhoogste, en Zijn boodschapper (salla Allahoe ‘alayhi wa salam), is het noodzakelijk om te houden van de gekozenen door Allah en de vijanden van Allah te beschouwen als volledige tegenstanders.
Het woord "ar-Ridda" betekent taalkundig in het Arabisch de terugkeer. Allah de Allerhoogste zegt:
« en keert niet jullie ruggen toe [ door te weigeren om te strijden]. » (Soerate 5 vers 21)
In de Islamitische juridische terminologie (Sjari‘ah), betekent dit woord: de Islam uittreden nadat men erin geloofd heeft.
Allah de Allerhoogste zegt:
« En wie van jullie afvallig is aan zijn levensbeschouwing en dan sterft, terwijl hij een ongelovige is, diegenen zijn het wier daden vruchteloos zijn, op aarde en het Hiernamaals, diegenen zijn de bewoners van de Hel. Zij zijn daarin eeuwig levenden. » (Soerate 2 vers 217)
« Verontschuldigt jullie maar niet, jullie zijn ongelovig geworden nadat jullie geloofden. Als Wij een groep van jullie vergeven (vanwege hun berouw) dan zullen Wij een andere groep bestraffen omdat zij misdadigers waren. » (Soerate 9 vers 66)
« Wie aan Allah ongelovig is na geloofd te hebben, behalve wie gedwongen is terwijl zijn hart in het geloof tot rust gekomen was, maar (voor) wie die zijn hart voor het ongeloof openstelde: voor hem is er de toorn van Allah en voor hem is er een geweldige bestraffing. » (Soerate 16 vers 106)
« Hoe zou Allah een volk leiden dat ongelovig geworden is nadat zij gelovig waren? En (die) getuigden dat de Boodschapper waar is en nadat de duidelijkheden tot hen gekomen waren? En Allah leidt het onrechtvaardige volk niet. » (Soerate 3 vers 86)
De categorieën ervan:
Afvalligheid wordt werkelijkheid wanneer men één van de heiligschennissen pleegt, die het toebehoren tot de Islam annuleren.
Er zijn 4 soorten van afvalligheid:
1. Verbale afvalligheid:
Zoals het beledigen van Allah, de Allerhoogste, of Zijn Boodschapper of Zijn engelen of één van Zijn Boodschappers of de religie in het algemeen.
Het is eveneens het feit te beweren dat men het ongeziene kent of het profeetschap beweren te hebben of degene die het beweert te geloven.
Het is ook het feit een ander dan Allah, de Allerhoogste, te aanroepen, hem om hulp vragen voor een zaak die niemand kan uitvoeren, behalve Allah, de Allerhoogste. Ook het feit van bescherming te vragen aan iemand tegen een kwaad die hij onmogelijk kan verwijderen.
1. Afvalligheid door daden:
Zoals het neerknielen voor een idool, boom, steen of graven en slachten voor hen, wetten maken, straffen geven in een geschil, die anders zijn dan deze vanuit de Koran en de Soennah, de Koran op onreine plaatsen leggen, magie beoefenen, aanleren en onderwijzen, niet oordelen met datgene wat Allah heeft geopenbaard.
1. Afvalligheid door overtuiging:
Zoals geloven in het bestaan van een deelgenoot van Allah, de Allerhoogste of denken dat overspel, consumptie van alcohol of rente toegestaan zijn, dat brood verboden is, dat het gebed niet verplicht is en andere van deze zaken waarover de geleerden unaniem zijn over hun toelating, verbod of verplichting en dat een persoon verwacht wordt te kennen.
1. Afvalligheid door twijfel:
Dit is het feit te twijfelen over datgene wat hierboven is vermeld, zoals degene die twijfelt of het verbod op het toeschrijven van een deelgenoot aan Allah, de Allerhoogste, op overspel of alcohol. Of twijfelen dat Allah de Unieke Rechter is of twijfelen over dat Allah niet alleen het recht heeft om wetten te maken of twijfelen over de boodschap van de profeet (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) of van de profeten of over hun geloofwaardigheid. Of twijfelen over de islamitische religie of haar geldigheid in onze tijd. Of twijfelen over het feit dat de Wetten van de Islam toepasbaar zijn in onze tijd. Het is eveneens het feit van twijfelen over de toelating van het eten van brood enz. …
De oordelen die voortvloeien uit de afvalligheid nadat deze is bevestigd, zijn:
Ten eerste: men verleent de afvallige een periode om berouw te tonen. Een uitstel van drie dagen, als hij berouw toont en terugkeert tot de islam, moet men zijn berouw aanvaarden en hem vrijlaten (men sluit hem gedurende de periode van drie dagen op).
De geleerden die de periode van reflectie voor de afvallige tot drie dagen hebben vastgelegd, baseren zich op de traditie overgeleverd door ach-Sjafi‘i, van Mohammad ibn ‘abd ar-Rahman, zeggende dat wanneer ‘Oemar vernam over de verovering van Toustar, vroeg hij aan degenen die hem dit bericht brachten of er iets nieuws was gebeurd in deze verre landen en men beantwoordde hem: « Ja, een moslim heeft de Islam afgezworen en wij hebben ons meerster gemaakt over hem. » - « En wat hebben jullie gedaan?? » vroeg ‘Oemar. - « We hebben hem gedood. » - « Waarom hebben jullie hem niet in een kamer opgesloten en hem elke dag een koek gegeven om hem te voeden en hem niet aangemaand om berouw te tonen [gedurende drie dagen]? Als hij berouw heeft getoond, was alles goed en anders zouden jullie hem gedood hebben. Allahoe Akbar! Ik heb niets gezien, noch bevolen, en wanneer ik het wist, heb ik niets goedgekeurd! »
Er is nog steeds een meningsverschil onder de geleerden over deze mening, een aantal van hen beperken de aanmaning om berouw te tonen slechts een keer, anderen zeggen dat het drie keer op rij moet gebeuren en sommigen zijn van mening om één maand te wachten voor de executie.
Daarentegen is de wachttijd van drie dagen niet geldig in alle gevallen, zoals het volgende geval:
Ibn ‘Abbas heeft gezegd: « Als de ouders van de afvallige moslims zijn, zullen hen geen enkele aanmaning om berouw te tonen tot hen gericht worden; als zij dit niet zijn, zal men hen aanmanen om berouw te tonen. »
Al-Hassan Tawous en de dhahiriten zeggen dat de afvallige op het veld gedood moeten worden, gezien de traditie van Moe‘adh en aangezien het argument dat de afvallige gelijkwaardig is aan de ongelovige vijand die kennis had genomen van de voorschriften van de islam.
Ten tweede: Als hij weigert om terug te keren tot de Islam, dan moet men hem op dat moment executeren, volgens de woorden van de profeet:
De Profeet (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) heeft gezegd: « Degene die zijn godsdienst verandert, dood hem! » [Overgeleverd door al-Boechaarie 6524]
Ibn Qoudama heeft gezegd: « De geleerden zijn het unaniem over het feit dat het verplicht is om de afvallige te doden. En dit werd overgeleverd door Aboe Bakr, ‘Oemar, ‘Othman, ‘Ali, Moe ‘adh, Aboe Moessa, ibn 'Abbas, Khalid en anderen; en niemand heeft dit ontkend, het is daarom een unanimiteit ». [Bron in zijn Moughni]
Ten derde: Het moet worden voorkomen dat hij over zijn geld beheert of zijn geld besteed tijdens de periode van berouw, als hij terugkeert tot de islam, wordt zijn geld hem terug bezorgd. Zo niet, worden de goederen verbeurd verklaard aan de schatkist, vanaf de executie als een afvallige. Volgens een juridisch advies, zullen zijn goederen verdeeld worden in het voordeel van de moslims vanaf de verklaring van afvalligheid.
Ten vierde: De afschaffing van het erfrecht tussen hem en zijn familieleden, dus hij erft niets van hen en zij erven niets van Hem.
De Profeet (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) heeft gezegd in een hadith die overgeleverd is door Oussama (radhi Allahoe ‘anhoe) : « De moslim erft niet van de ongelovige en de ongelovige erft niet van de moslim. » [Overgeleverd door al-Boechaarie en Moeslim]
Ten vijfde: Als hij sterft, wordt hij niet gewassen, er wordt geen begrafenisgebed voor hem verricht en hij wordt niet op het kerkhof van de moslims begraven, maar eerder op het kerkhof van de moesjrikien en de ongelovigen of elke andere plaats.
Allah de Allerhoogste heeft gezegd: « En verricht nooit een salat over een dode van hen en sta niet bij zijn graf : voorwaar, zij geloven niet in Allah en zijn Boodschapper en zij stierven, en zij waren zwaar zondig. » (Soerate 9 vers 84)
Volgens Aboe Hoerayrah heeft de Boodschapper van Allah (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) gezegd: « Ik vroeg mijn Meester om toestemming om vergeving te vragen voor mijn moeder en Hij heeft dit mij geweigerd. En toen vroeg ik Hem om het mij toe te staan om haar graf te bezoeken en Hij heeft me dit toegestaan.» [Overgeleverd door Moeslim (n°976)]
Ten zesde: De geleerden hebben uitgelegd dat het statuut van een afvallige (moertad) erger is dan het statuut van een ongelovige van origine (kafir asli), het is om die reden dat de afvallig ter dood wordt veroordeeld, terwijl de ongelovige van origine dit niet wordt. De afvallige wordt beschouwd als een verrader die zijn rug heeft toegekeerd tot de moslims.
Allah is de Alwetende.
