De vreemdheid en de vreemdelingen
Door Imam Ibn Al Qayyim al Jawziyyah
De profeet (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) heeft gezegd:
« De islam is als iets vreemd begonnen en het zal terug iets vreemd worden zoals het begonnen was, verkondig dus het goede nieuws aan de vreemdelingen.»
De betekenis van « vreemdheid »
Het komt vaak voor, in verschillende situaties, dat de mensen die de religie van Allah volgen de indruk hebben dat zij niet op hun plaats zijn, niet in harmonie zijn met hun omgeving waar, met andere woorden, vreemd lijken in de ogen van degenen die hen omringen. Dit gevoel kan onverwachts komen in een bijeenkomst van niet-moslims, maar jammer genoeg gebeurt het soms dat dit gevoel ook onverwachts opkomt wanneer een moslim zich tussen zijn medegelovigen bevindt. Hij ziet zijn broeders en zusters zaken doen die tegengesteld zijn aan de islam of deelnemen aan de vernieuwingen die soms op de rand van het ongeloof (afvalligheid) zijn, maar hij voelt dat hij niet genoeg autoriteit of moed heeft om hen te verhinderen deze daden te verrichten. Bepaalde broeders en zusters, vooral als zij niet genoeg Taqwa of islamitische kennis hebben, bezwijken soms onder de druk van hun gelijken en sluiten zich bij hen aan, terwijl zij zeer goed weten dat dit niet hetgeen is wat Allah van ons verwacht. Het lijkt dat niemand hun ideeën met hen deelt en dat men hen niet aanmoedigt om het goede te doen en zij voelen zich onmachtig en bezwijken uiteindelijk aan zulke druk.
Deze broeders en zusters (moge Allah barmhartig met hen zijn) zouden troost moeten vinden in de verzen van de Koran en in de verscheidene verklaringen van de Profeet (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) die exact dit gevoel van vreemdheid dat zij voelen, beschrijven.
Waarom worden zij « vreemdelingen » genoemd?
Allah SoebhanaAllah zegt in de Koran:« Waren er maar onder de generaties voor jullie bezitters van inzicht geweest, die weerhielden van het verderf op aarde (maar deze waren niet), met uitzondering van enkelen van hen die Wij hebben gered. En degenen die onrecht pleegden, joegen de weelde na waarin zij leefden, en zij waren misdadigers. »(Soerate Hoed (11), vers 11o).
Dit vers praat over een klein aantal mensen, de « vreemdelingen », die het slechte op de wereld verbieden, het zijn dezelfde mensen naar wie de Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam) refereerde, wanneer hij zei: « De islam is als iets vreemd begonnen en het zal terug iets vreemd worden zoals het begonnen was, verkondig dus het goede nieuws [in het Arabisch, touba, wat de naam van een boom in het Paradijs is. Dus de Profeet (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) geeft het goede nieuws van het Paradijs aan deze vreemdelingen] aan de vreemdelingen. » Men vroeg hem: « Wie zijn deze vreemdelingen, ô Boodschapper van Allah ?» Hij antwoordde: « Degenen die de mensen verbeteren wanneer zij verdorven zijn.» (Overgeleverd door Aboe Amr al-Dani, uit de hadith van Ibn Masoud.)
In een andere vertelling, zegt hij: « Degenen die mijn Soennah verbeteren nadat deze door de mensen die na mij gekomen zijn, is beschadigd. » In een andere vertelling, zegt hij als antwoord op dezelfde vraag: « Ze zijn een kleine groep mensen die leven onder een bevolking die veelal corrupt is. Degenen die zich verzetten tegen hen zijn veel talrijker dan degenen die hen volgen.» (Overgeleverd door ibn Asakir.)
Deze lovenswaardige mensen worden vreemdelingen genoemd, omdat zij een kleine minderheid zijn tussen de mensen.
Dus, de moslims zijn de vreemdelingen van onder de mensen: de ware gelovigen zijn de vreemdelingen van onder de moslims; en de geleerde moslims zijn de vreemdelingen van onder de ware gelovigen. En degenen die de Soennah volgen en die geen deel uitmaken van degenen die vernieuwingen in het geloof brengen, zijn eveneens vreemdelingen.
In de realiteit is hun vreemdheid echter te wijten aan het feit dat zij een minderheid vormen, want hun daden en hun geloofsleer zijn niet vreemd. Het is wat Allah zegt in Soerate al-An’am :« En als jij de meesten van hen die op aarde zijn, volgt, dan zullen zij jou doen afdwalen van de Weg van Allah. »(6:116). Allah zegt ook:« En er zijn veel mensen (die niet geloven), ook al wens jij (Profeet Mohammed) dat zij gelovigen worden. »(Youssouf (12), vers 103) ;« En voorwaar, veel van de mensen zijn zeker zwaar zondig en ongehoorzaam aan Allah. »(Al-Ma’idah (5), vers 49) ;« maar de meeste mensen zijn niet dankbaar. »(Youssouf (12), vers 38).
Allah, de perfecte Alwetende Schepper, weet dus dat de meerderheid van de mensen de waarheid zullen verwerpen. Slechts een kleine groep mensen, die Hem trouw zijn en die echt in Hem geloven, zullen zich onderscheiden: deze zijn de vreemdelingen van onder de mensen.
Echter, de vreemdelingen op het niveau van het geloof en de vreemdelingen op het niveau van het karakter en de handelingen vormen in werkelijkheid de meerderheid van de mensen, want zij zijn de vreemdelingen tegenover de islam en tegenover de wetten die Allah heeft geopenbaard. Bijgevolg merken we op dat er verschillende soorten van vreemdheid zijn, sommigen zijn lovenswaardig, sommigen zijn verkeerd en anderen zijn noch lovenswaardig noch afkeurenswaardig. We zullen deze verschillende categorieën hieronder afzonderlijk bespreken.
De verschillende types van vreemdheid
Beste lezer (moge Allah barmhartig met jou zijn), weet dat er 3 types van vreemdheid zijn:
Het eerste type van vreemdheid
Is de vreemdheid van het volk van Allah en van Zijn Boodschapper (salla Allahoe ‘alayhi wa salam), die wij voordien al hebben vermeld. Deze vreemdheid is prijzenswaardig, wat het is geprezen door Allah en door Zijn Boodschapper (salla Allahoe ‘alayhi wa salam). Zo moet deze soort van vreemdheid gezocht worden en moeten degenen die deel uitmaken van deze categorie, gesteund worden. Deze vreemdheid kan zich voordoen op verschillende momenten, op verschillende plaatsen en tussen verschillende mensen. Deze vreemdelingen vormen het ware volk van Allah, want zij aanbidden niemand of niets anders dan Hem, vinden op geen enkele andere weg dan op de weg van de Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam) steun en nodigen tot geen enkele andere boodschap uit dan tot degene die de Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam) gezonden heeft. Zie hier de mensen die de mensen hebben verlaten wanneer zij (de vreemdelingen) hen het meeste nodig hadden. Op de Dag des Oordeels, wanneer elke groep naar degene die hij op aarde aanbad, zal gaan, zullen deze mensen op hun plaats blijven staat en er zal hen gezegd worden:: « Gaan jullie niet bij een groep staan zoals de anderen hebben gedaan? » Zij zullen antwoorden: « Wij hadden de mensen verlaten toen wij op aarde waren en wij hadden hen meer nodig op dat moment toen dan vandaag; wij zullen dus wachten op onze Heer die wij gewoon waren te aanbidden. » [Verzameld door Boechaarie en Moeslim]
Bijgevolg is het duidelijk dat deze vreemdheid geen enkele ontevredenheid veroorzaakt bij degene die het ondergaat. Het is eerder een versterkende vreemdheid, een troost voor de gelovige, want hij weet dat zijn bondgenoten Allah, Zijn Boodschapper en de gelovigen zijn [dit refereert naar het vers 55 van Soerate al-Ma’idah (5)], zelfs als alle mensen hem hebben verlaten. Deze vreemdelingen zijn beschreven in een hadith overgeleverd door Anas ibn Malik, waarin de Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam) gezegd heeft: « Het is mogelijk dat Allah het gebed beantwoord van een slordig iemand, bedekt met stof, behoeftig (letterlijk: « enkel 2 keffiehs bezitten » ) die niet opgemerkt wordt door de mensen. » (Verzameld door at-Tirmidhi en al-Hakim).
Al-Hasan al-Basri (een getrouwe van de tweede generatie (tabi’), bekend om zijn vroomheid, ascetisme en zijn kennis) heeft gezegd: « Een gelovige is een vreemdeling in deze wereld; hij vreest nooit de vernedering en concurreert niet voor de glorie van deze wereld. Zijn zorgen zijn verschillend van de meeste mensen. De mensen hebben een goede mening over hem, terwijl hij innerlijk gekweld [litt. « moe »] is.»
Van onder de eigenschappen van deze vreemdelingen dat de Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam) heeft beschreven, is het feit:
dat zij zich vastklampen aan de Soennah van de Boodschapper (salla Allahoe ‘alayhi wa salam), zelfs als de mensen deze Soennah verlaten hebben. De vreemdelingen verwerpen alle vernieuwingen dat hun volk uitvinden, zelfs als deze vernieuwingen een gewoonlijke praktijk bij hen is.
Zij zijn eveneens trouw aan Tawhied, zelfs als de mensen het bezoldigen met sjirk. Zij schrijven zichzelf aan niets anders toe dan aan Allah en Zijn Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam); dit wil zeggen dat zij zich niet identificeren met een sjeich, of een tariqah (religieuze of mystieke broederschap), met een bijzondere madhab (juridische school) of aan een groep mensen. Zij zijn gewijd aan Allah (en zij aanbidden Hem en Hem alleen oprecht aan), en aan Zijn Profeet (salla Allahoe ‘alayhi wa salam), door de weg die hij gevolgd heeft, te volgen.
Dit zijn de mensen die met hun hand brandende kool vastnemen [dit refereert naar een hadith die verder in deze tekst zal volgen], zelfs als de meerderheid van de mensen – of eerder alle mensen – het hen verwijten. Zie hier dus de betekenis van de verklaringen van de Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam), toen hij verwees naar het feit dat ze trouw zijn aan de Soennah, zelfs als de mensen deze bezoldigd hebben.
Allah, Soebhana wa ta’ala, heeft Zijn Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam) gezonden op het moment waarop de mensen verschillende religies volgden; sommige mensen aanbaden rivieren en bomen, anderen aanbaden afgodsbeelden, er waren christenen, joden en zorastriërs. Toen de islam verscheen bij deze mensen, vonden zij deze vreemd. Als iemand van onder hen de islam aanvaardde en antwoordde op de uitnodiging van Allah en Zijn Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam), werd hij verstoten door zijn familie en zijn stam en werd hij veroordeeld om te leven als een vreemdeling onder zijn volk. Vervolgens verspreidde de islam zich echter overal. De moslims werden steeds meer en meer machtig, zozeer zelfs dat degenen die de leringen van de Profeet Mohammed (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) niet hadden aanvaard, allen vreemdelingen werden voor hen.
Maar, helaas, Satan bedroog de mensen alweer een keer. De mensen zullen de gewoontes dat hun voorouders,die de islam hadden omhelsd, hadden verlaten, hernemen, totdat uiteindelijk de islam opnieuw vreemd wordt, zoals het begonnen was, evenals dat de Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam) had voorspeld.In werkelijkheid, is de ware islam, deze die de Profeet (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) en zijn metgezellen praktiseerden [dit refereert naar het antwoord dat de Profeet (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) heeft gegeven wanneer men hem vroeg wat de eigenschappen waren van de groep die gered zal worden] echter nog meer vreemd geworden in de ogen van de mensen dat het aanvankelijk leek, zelfs als zijn sporen verspreid en welgekend zijn.[Het is datgene wat ibn al-Qayyim in de 8ste eeuw van de moslimkalender (hidjrah) geschreven had. Beeld nu onze situatie 10 eeuwen na hem in. Moge Allah ons beschermen.]
Hoe kan het anders zijn, wanneer deze vreemdelingen slechts één groep zijn onder tweeënzeventig anderen, [de Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam) heeft in een authentieke hadith gezegd dat de moslim oemmah zich zal opsplitsen in 73 groepen en dat deze allen naar de hel zullen gaan, op één groep na, die gespaard zal blijven.] die enkel hun eigen verlangens volgen en hun passies nemen als goden? Dezen zijn de groepen van wie de leringen gebaseerd zijn op twijfels en vernieuwingen en van wie het enige doel is de bevrediging van hun eigen verlangens. Bijgevolg zal de groep wiens doel is om erin te slagen Allah te behagen door de weg van Zijn Boodschapper (salla Allahoe ‘alayhi wa salam) te volgen, waargenomen worden als vreemd door alle andere groepen.
Het is daarom dat de ware moslims - degenen die zich vastklampen aan de Soennah – een beloning van 50 Metgezellen zullen ontvangen. Toen men de Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam) over het volgende vers ondervroeg: « O jullie die geloven! Aan jullie (de hoede over) jullie zelf. Er kan jullie geen schade berokkend worden door degene die dwaalt, wanneer jullie de Leiding volgen. » (al-Ma’idah (5), vers 105), antwoordde hij: « moedig het goede aan en verbied het verwerpelijke totdat jullie zien dat gierigheid de wet is, de verlangens bevredigd zijn, dat deze wereld verkozen wordt boven het hiernamaals en dat iedereen zelfingenomen is van zijn eigen mening. Bekommer je op dat moment met jezelf en vermijd de mensen. De pijnlijke dagen zullen na jullie komen; het zal noodzakelijk zijn voor de moslims die in deze periode leven om geduld te hebben dat gelijk is aan het geduld dat je moet hebben om een brandende kool in de handen vast te houden. Ieder die capabel is om op dat moment dit geduld te hebben, zal een beloning van 50 personen krijgen. » Men vroeg hem: « Ô Boodschapper van Allah, de beloning van 50 van hen? ». Hij antwoordde: « De beloning van 50 van jullie. » [Verzameld door at-Tirmidhi en Aboe Dawoed met een zwakke overleveringsketen, maar met de bewijzen ter ondersteuning.] En deze beloning is te wijten aan zijn statuut van vreemdeling tussen de mensen.
Dus als de gelovige aan wie Allah wijsheid en kennis heeft verleend, deze weg, de weg van Allah, wil volgen, dat hij zich dan voorbereid en zich erbij neerlegt om te leven als een vreemdeling tussen zijn volk, op dezelfde manier dat zijn voorgangers die de islam hadden omhelsd, werden behandeld door de mensen. Inderdaad:
- Hij zal waargenomen worden als een vreemdeling met betrekking tot zijn geloofsleer omdat de mensen een verdorven geloofsleer hebben.
- Hij zal waargenomen worden als een vreemdeling met betrekking tot zijn religie wegens datgene waartoe de mensen het hebben herleid.
- Hij zal waargenomen worden als een vreemdeling met betrekking tot zijn manier van bidden omdat de mensen onwetend zijn over de manier van het bidden van de Profeet (salla Allahoe ‘alayhi wa salam).
- Hij zal waargenomen worden als een vreemdeling wanneer hij het goede gelast en het slechte verbied, want de mensen hebben het slechte overgenomen, terwijl ze geloven dat ze het goede doen en zij hebben het goede achterwege gelaten, terwijl zij geloofden dat dit het slechte was. Kortom, hij zal waargenomen worden als een vreemdeling voor alles dat zijn werelds leven en dit van het hiernamaals aangaat, uitnodigend tot de weg van Allah en bestand tegen de schade van iedereen die tegen hem zal zijn, die hem ten onrechte zal veroorzaakt worden.
Met betrekking tot het tweede type van vreemdheid
Weet, beste lezer, dat deze vreemdheid verwerpelijk is, want het heeft betrekking op de zondaars, de onwetenden en de arroganten van onder de mensen. Hun vreemdheid is te wijten aan hun weigering om het juiste en rechte pad van Allah te volgen. Deze vreemdheid is het gevolg van de niet naleving van de islam en dit gedrag zal altijd vreemd zijn, zelfs als deze door een groot aantal mensen wordt overgenomen en zelfs als deze overheersend en verspreid is. Het zijn deze dat de ware vreemdelingen in de ogen van Allah zijn. Moge Allah ons beschermen om niet zoals hen te worden.
Het derde type van vreemdheid
Deze is in wezen, noch prijzenswaardig, noch afkeurenswaardig. Het is het gevoel van vreemdheid dat een reiziger ondervindt wanneer hij een vreemd land bezoekt, zoals een persoon die voor een korte periode op een plaats verblijft en weet dat hij zal terugkeren. Één van de aspecten van deze vreemdheid is dat één ieder van onder ons, of hij dit nu realiseert of niet, een reiziger in deze wereld is, want wij zullen allemaal op een dag naar onze permanente plaats in het hiernamaals gaan. Dit is de betekenis van de hadith van de Profeet(salla Allahoe ‘alayhi wa salam), toen hij zei tegen Abdoellah ibn ‘Oemar « Leef in deze wereld zoals je een vreemdeling of een reiziger bent. »
Zo zou deze categorie van vreemdheid mogelijk prijzenswaardig kunnen worden als wij kijken naar de betekenis van deze verklaring van de Boodschapper van Allah (salla Allahoe ‘alayhi wa salam).
Wij bidden tot Allah dat Hij ons verlicht en van ons vrome moslims maakt en dat Hij onze zonden vergeeft en ons Zijn barmhartigheid schenkt. AMINE
